Dumella!!!!
Blijf op de hoogte en volg Sjoerd en Elena
03 September 2013 | Botswana, Serowe
Dumella lieve volgers,
Het duurde even, maar nu hebben we eindelijk internet en kunnen dus een verhaal plaatsen! Wat een indrukken en wat een fantastische ervaringen hebben we al opgedaan. Te veel om hier allemaal te vertellen, maar we gaan het toch proberen;-)
Ten eerste, de reis naar Serowe. Na een heftig afscheid, flinke files richting schiphol en vertraging vanwege onweer, zaten we dan toch eindelijk in het vliegtuig richting Johannesburg. Er kon niks meer misgaan… behalve dan twee huilende baby’s op de rij voor ons! Ellende.. zelfs oordoppen waren er niet tegen bestand. Daarnaast moest Elena zich een aantal keren terugtrekken op de vliegtuigplee om zichzelf moed in te praten. Het is best spannend om voor het eerst zo ver en zo lang van huis te zijn! Uiteindelijk kwamen we dan, met maar liefst één uur slaap en een haatgevoel jegens stoelnummers 89F en 89C, aan in het land van Timon en Pumba. Deze fantastische vrienden hebben we tijdens de autorit naar Serowe dan ook al meerdere malen gespot. Wauw, wat een prachtige eerste indrukken van dit fantastische land! ’s Avonds laat kwamen we aan bij de Ursulinen zusters, met wie we samenwerken, en hebben hier ons eerste Afrikaanse maal gehad. Slijmerig maar smakelijk;-) Omdat ons huis een week eerder volledig leeggeroofd was door n Botswaan met goudkoorts, hebben we de eerste nachten geslapen bij twee enorm lieve en gastvrije mensen. We sliepen in een paradijselijk gastenverblijf in hun tuin en werden daarbij verwelkomd door vier Rhodesian Ridgebacks, een eigenwijze Beagle en een prachtige sterrenhemel inclusief melkweg. Deze laatste wenst ons elke avond opnieuw welterusten.
Dan het project waarvoor we hier zijn. Afgelopen dinsdag (een week geleden al!) zijn we voor het eerst gaan kennismaken op het schooltje, Bokopano Kids. Wat een indrukken kregen we hier, het is echt niet te vergelijken met een kleuterschool in Nederland. Onze vingers begonnen te jeuken en onze harten smolten van alle lieve donkere gezichtjes die onze hulp zo goed kunnen gebruiken. Het project is opgezet voor de most needy children uit de drie omliggende villages. Dat wil zeggen, de weeskinderen of bijvoorbeeld kinderen van dronken ouders: de allerlaagste sociale bevolkingsgroep hier in Serowe, de Basarwa. Het project bestaat uit twee playschools (kleuterklas) en een helpclass voor de kinderen van de primary school (basisschool) die extra hulp nodig hebben. Dit om hun kansen in de maatschappij te vergroten. Je merkt dat deze kinderen veel meemaken in hun jonge levens. In de klas wordt er veelal klassikaal gewerkt en is het muisstil. De kinderen durven of kunnen zich niet goed uiten. Veel van hen worden thuis verwaarloosd en zien er onverzorgd uit. Ons enthousiasme was voor hen dus even wennen! Langzaam maar zeker komen ze toch los en dat is mooi om te zien. Bij het spelen met een door ons meegebrachte ballon zijn ze door het dolle heen en ieder volgend moment dat ze buiten spelen roepen ze: ‘Teacher, balloon!’ Toch blijft het ons verbazen dat de kinderen rustig tien minuten in doodse stilte en zonder aan elkaar te zitten kunnen wachten op hun leerkracht die de lijmpotjes nog moet vullen, of dat ze aan de andere kant tien keer achter elkaar op dezelfde monotone manier en met hetzelfde versje het alfabet in het Engels opzeggen. Dit verklaart meteen de foto van het slapende kind. Zo voelen wij ons ook, na vijf keer hetzelfde riedeltje. Er is dus werk aan de winkel! Maar omdat ook de leerkrachten (waaronder een typisch Afrikaanse moeke als manager) aan ons moeten wennen, doen we het op z’n Afrikaans rustig aan.
Naast het kennismaken op het project, hebben we samen met Erwin en Trudeke kennisgemaakt met veel verschillende mensen uit Serowe. Allemaal zijn ze even hartelijk en vriendelijk en willen ze ons graag helpen om ons hier helemaal thuis te voelen. Ze plannen al uitstapjes voordat we ook maar ‘ja’ hebben gezegd. Zo staan een trip naar een cattlepost met 600 koeien en een trip naar het Rhino sanctuary met neushoorns, giraffen, zebra’s en struisvogels al op het programma. Maar eerst moest ons huis woonklaar worden gemaakt. En dat vergde nogal wat inspanningen… De verdeling werd enorm traditioneel (JAK!), Sjoerd en Erwin gingen op zoek naar meubels, een nieuwe koelkast en een lekker bed! En Trudeke en Elena poetsten zich suf… hierbij konden wat gilletjes niet onderdrukt worden nadat Elena 7(!!!) enorm dikke, vette, grote Afrikaanse spinnen had gedood die zich in een lekker nestje onder de lekkende plee hadden verstopt…
Inmiddels is het huis bijna klaar en zijn Erwin en Trudeke sinds gisterochtend weg. Even wennen zo zonder onze surrogaatouders! Maar het gaat ons heel goed af We zijn elke dag blij als we een praktisch klusje geklaard hebben!! Ons vwo- en hbo-diploma willen hier namelijk niks zeggen; we moeten leren hoe een automotor werkt, hoe je deuren en sloten repareert, hoe je waterleidingen kunt maken en hoe je assertief moet zijn om dingen van mensen gedaan te krijgen. We leren voor het leven!!
Oja, afgelopen donderdag… midden tussen het stof en 52 spelende kinderen ging opeens de telefoon: Elena was (en is) student van het jaar!!! Was dat even vreemd om te ontvangen in een totaal andere wereld… Natuurlijk was Elena heel erg blij en dankbaar (en Sjoerd apetrots), maar tegelijkertijd voelde het ook heel ‘nietig’… Wat maakt het hier uit of je student van het jaar bent? Deze mensen en kinderen hebben zoveel andere zaken waar ze mee bezig zijn… Bijvoorbeeld hoe ze aan genoeg eten voor hun kinderen kunnen komen of hoe ze ergens wat geld bijeen kunnen sprokkelen om de primary school van te betalen… Het was dus best lastig om ontzettend enthousiast te zijn met het ontvangen van deze prijs. Uiteindelijk, na veel telefoontjes en een enorm trotse familie, is het gelukkig toch gelukt! We hebben geproost met champagne en Elena is er nu zelf ook heel blij mee…
Dan nog wat WAUW-momentjes die we jullie niet kunnen onthouden;
Wauw-moment 1: afgelopen vrijdag zijn we in the yard geweest waar een aantal kinderen van onze playschool wonen. Dat was zo indrukwekkend! Ze leven daar in hutjes en er lopen tienermeisjes rond met aan iedere borst een baby… Ook best heftig dus… We hadden snoepjes om uit te delen, en dit zorgde ervoor dat er 30 kinderen aan ons vastgeplakt zaten! Sjoerd liep hiervan weg om kennis te maken met de ‘chief’ van deze yard, en Elena besloot om een spelletje te gaan doen met deze kinderen. Ze wilde ‘tikkertje’ uitleggen door het gewoon te doen. Echter, dit resulteerde erin dat de kinderen niet begrepen wat de bedoeling was en als een gek allemaal bovenop Elena doken om haar te tikken. Foutje, ander spel! Benieuwd naar wat er komen ging, zei ze vastberaden: ‘let’s make a circle together!’ En toen werd het magisch… De kinderen gingen met z’n allen in een prachtige kring staan, en Elena begon luidkeels ‘papegaaitje leef je nog’ te zingen terwijl ze er een dansje bij maakte.. Alle 30 kinderen deden mee. Na zo nog een aantal liedjes, zei ze: ‘and now a Setswana song!’ En toen begon het… Alle kinderen begonnen prachtige Setswaanse liedjes te zingen en er fantastisch Afrikaans (heupschuddend) bij te dansen… Elena deed mee, het was een echt kippevelmoment! Deze foto’s volgen later, Erwin heeft deze genomen…
Wauw-moment 2: THE AFRICAN FEELING!!!! Say hallelujah!! Zondagochtend, kerkdienst. Wat een fantastisch gevoel. Sister-act is er niks bij… Een groot zingend en swingend koor liep de kerk in en heeft bijna de hele mis, samen met de rest van de kerk, gezongen. Kippenvel over ons hele lichaam en alle mogelijke lichaamsharen stonden recht overeind. Eén groot geluksmoment! Elena had er zelfs tranen van geluk van. Onze keuze om hier naartoe te gaan voelde opeens zo ontzettend goed en helder! We besloten om per direct ons katholieke geloof weer op te pakken en een abonnement te nemen op deze prachtige kerk. De volgende keer, op 29 september, zijn we er weer: same place, same time en same Indian priest met lange grijze haren! Wij zijn benieuwd….
Wauw-moment 3: He can talk! Eén jongetje in de playschool kan moeilijk praten en durft daarom bijna niks te zeggen, al helemaal niet tegen twee lekgowa (blanke mensen). Nadat Elena en Sjoerd allebei met hem gespeeld hadden, begon hij na een paar dagen op een onbewaakt moment opeens tegen Sjoerd te praten!! Vanaf dat moment brabbelt hij van alles in het Setswaans en komt hij ons met een grote lach op zijn gezicht elke morgen verwelkomen. Niets is hier dus onmogelijk, zolang je vertrouwt op de kracht van kinderen.
Zo, dit is volgens ons wel even genoeg als eerste indruk voor jullie over onze eerste week. We kunnen zo nog tien pagina’s vol schrijven met al onze belevenissen, maar deze versie is in ons nog te verschijnen boek te vinden!!
We hopen dat met jullie ook alles goed gaat en dat jullie je net zo fantastisch voelen als wij hier!
Heel veel lieve groetjes en dikke Botswaanse kussen,
Teacher shoot/stuart/short (ja Mia, ook voor deze mensen is Sjoerds naam lastig) en Teacher Elena!
Het duurde even, maar nu hebben we eindelijk internet en kunnen dus een verhaal plaatsen! Wat een indrukken en wat een fantastische ervaringen hebben we al opgedaan. Te veel om hier allemaal te vertellen, maar we gaan het toch proberen;-)
Ten eerste, de reis naar Serowe. Na een heftig afscheid, flinke files richting schiphol en vertraging vanwege onweer, zaten we dan toch eindelijk in het vliegtuig richting Johannesburg. Er kon niks meer misgaan… behalve dan twee huilende baby’s op de rij voor ons! Ellende.. zelfs oordoppen waren er niet tegen bestand. Daarnaast moest Elena zich een aantal keren terugtrekken op de vliegtuigplee om zichzelf moed in te praten. Het is best spannend om voor het eerst zo ver en zo lang van huis te zijn! Uiteindelijk kwamen we dan, met maar liefst één uur slaap en een haatgevoel jegens stoelnummers 89F en 89C, aan in het land van Timon en Pumba. Deze fantastische vrienden hebben we tijdens de autorit naar Serowe dan ook al meerdere malen gespot. Wauw, wat een prachtige eerste indrukken van dit fantastische land! ’s Avonds laat kwamen we aan bij de Ursulinen zusters, met wie we samenwerken, en hebben hier ons eerste Afrikaanse maal gehad. Slijmerig maar smakelijk;-) Omdat ons huis een week eerder volledig leeggeroofd was door n Botswaan met goudkoorts, hebben we de eerste nachten geslapen bij twee enorm lieve en gastvrije mensen. We sliepen in een paradijselijk gastenverblijf in hun tuin en werden daarbij verwelkomd door vier Rhodesian Ridgebacks, een eigenwijze Beagle en een prachtige sterrenhemel inclusief melkweg. Deze laatste wenst ons elke avond opnieuw welterusten.
Dan het project waarvoor we hier zijn. Afgelopen dinsdag (een week geleden al!) zijn we voor het eerst gaan kennismaken op het schooltje, Bokopano Kids. Wat een indrukken kregen we hier, het is echt niet te vergelijken met een kleuterschool in Nederland. Onze vingers begonnen te jeuken en onze harten smolten van alle lieve donkere gezichtjes die onze hulp zo goed kunnen gebruiken. Het project is opgezet voor de most needy children uit de drie omliggende villages. Dat wil zeggen, de weeskinderen of bijvoorbeeld kinderen van dronken ouders: de allerlaagste sociale bevolkingsgroep hier in Serowe, de Basarwa. Het project bestaat uit twee playschools (kleuterklas) en een helpclass voor de kinderen van de primary school (basisschool) die extra hulp nodig hebben. Dit om hun kansen in de maatschappij te vergroten. Je merkt dat deze kinderen veel meemaken in hun jonge levens. In de klas wordt er veelal klassikaal gewerkt en is het muisstil. De kinderen durven of kunnen zich niet goed uiten. Veel van hen worden thuis verwaarloosd en zien er onverzorgd uit. Ons enthousiasme was voor hen dus even wennen! Langzaam maar zeker komen ze toch los en dat is mooi om te zien. Bij het spelen met een door ons meegebrachte ballon zijn ze door het dolle heen en ieder volgend moment dat ze buiten spelen roepen ze: ‘Teacher, balloon!’ Toch blijft het ons verbazen dat de kinderen rustig tien minuten in doodse stilte en zonder aan elkaar te zitten kunnen wachten op hun leerkracht die de lijmpotjes nog moet vullen, of dat ze aan de andere kant tien keer achter elkaar op dezelfde monotone manier en met hetzelfde versje het alfabet in het Engels opzeggen. Dit verklaart meteen de foto van het slapende kind. Zo voelen wij ons ook, na vijf keer hetzelfde riedeltje. Er is dus werk aan de winkel! Maar omdat ook de leerkrachten (waaronder een typisch Afrikaanse moeke als manager) aan ons moeten wennen, doen we het op z’n Afrikaans rustig aan.
Naast het kennismaken op het project, hebben we samen met Erwin en Trudeke kennisgemaakt met veel verschillende mensen uit Serowe. Allemaal zijn ze even hartelijk en vriendelijk en willen ze ons graag helpen om ons hier helemaal thuis te voelen. Ze plannen al uitstapjes voordat we ook maar ‘ja’ hebben gezegd. Zo staan een trip naar een cattlepost met 600 koeien en een trip naar het Rhino sanctuary met neushoorns, giraffen, zebra’s en struisvogels al op het programma. Maar eerst moest ons huis woonklaar worden gemaakt. En dat vergde nogal wat inspanningen… De verdeling werd enorm traditioneel (JAK!), Sjoerd en Erwin gingen op zoek naar meubels, een nieuwe koelkast en een lekker bed! En Trudeke en Elena poetsten zich suf… hierbij konden wat gilletjes niet onderdrukt worden nadat Elena 7(!!!) enorm dikke, vette, grote Afrikaanse spinnen had gedood die zich in een lekker nestje onder de lekkende plee hadden verstopt…
Inmiddels is het huis bijna klaar en zijn Erwin en Trudeke sinds gisterochtend weg. Even wennen zo zonder onze surrogaatouders! Maar het gaat ons heel goed af We zijn elke dag blij als we een praktisch klusje geklaard hebben!! Ons vwo- en hbo-diploma willen hier namelijk niks zeggen; we moeten leren hoe een automotor werkt, hoe je deuren en sloten repareert, hoe je waterleidingen kunt maken en hoe je assertief moet zijn om dingen van mensen gedaan te krijgen. We leren voor het leven!!
Oja, afgelopen donderdag… midden tussen het stof en 52 spelende kinderen ging opeens de telefoon: Elena was (en is) student van het jaar!!! Was dat even vreemd om te ontvangen in een totaal andere wereld… Natuurlijk was Elena heel erg blij en dankbaar (en Sjoerd apetrots), maar tegelijkertijd voelde het ook heel ‘nietig’… Wat maakt het hier uit of je student van het jaar bent? Deze mensen en kinderen hebben zoveel andere zaken waar ze mee bezig zijn… Bijvoorbeeld hoe ze aan genoeg eten voor hun kinderen kunnen komen of hoe ze ergens wat geld bijeen kunnen sprokkelen om de primary school van te betalen… Het was dus best lastig om ontzettend enthousiast te zijn met het ontvangen van deze prijs. Uiteindelijk, na veel telefoontjes en een enorm trotse familie, is het gelukkig toch gelukt! We hebben geproost met champagne en Elena is er nu zelf ook heel blij mee…
Dan nog wat WAUW-momentjes die we jullie niet kunnen onthouden;
Wauw-moment 1: afgelopen vrijdag zijn we in the yard geweest waar een aantal kinderen van onze playschool wonen. Dat was zo indrukwekkend! Ze leven daar in hutjes en er lopen tienermeisjes rond met aan iedere borst een baby… Ook best heftig dus… We hadden snoepjes om uit te delen, en dit zorgde ervoor dat er 30 kinderen aan ons vastgeplakt zaten! Sjoerd liep hiervan weg om kennis te maken met de ‘chief’ van deze yard, en Elena besloot om een spelletje te gaan doen met deze kinderen. Ze wilde ‘tikkertje’ uitleggen door het gewoon te doen. Echter, dit resulteerde erin dat de kinderen niet begrepen wat de bedoeling was en als een gek allemaal bovenop Elena doken om haar te tikken. Foutje, ander spel! Benieuwd naar wat er komen ging, zei ze vastberaden: ‘let’s make a circle together!’ En toen werd het magisch… De kinderen gingen met z’n allen in een prachtige kring staan, en Elena begon luidkeels ‘papegaaitje leef je nog’ te zingen terwijl ze er een dansje bij maakte.. Alle 30 kinderen deden mee. Na zo nog een aantal liedjes, zei ze: ‘and now a Setswana song!’ En toen begon het… Alle kinderen begonnen prachtige Setswaanse liedjes te zingen en er fantastisch Afrikaans (heupschuddend) bij te dansen… Elena deed mee, het was een echt kippevelmoment! Deze foto’s volgen later, Erwin heeft deze genomen…
Wauw-moment 2: THE AFRICAN FEELING!!!! Say hallelujah!! Zondagochtend, kerkdienst. Wat een fantastisch gevoel. Sister-act is er niks bij… Een groot zingend en swingend koor liep de kerk in en heeft bijna de hele mis, samen met de rest van de kerk, gezongen. Kippenvel over ons hele lichaam en alle mogelijke lichaamsharen stonden recht overeind. Eén groot geluksmoment! Elena had er zelfs tranen van geluk van. Onze keuze om hier naartoe te gaan voelde opeens zo ontzettend goed en helder! We besloten om per direct ons katholieke geloof weer op te pakken en een abonnement te nemen op deze prachtige kerk. De volgende keer, op 29 september, zijn we er weer: same place, same time en same Indian priest met lange grijze haren! Wij zijn benieuwd….
Wauw-moment 3: He can talk! Eén jongetje in de playschool kan moeilijk praten en durft daarom bijna niks te zeggen, al helemaal niet tegen twee lekgowa (blanke mensen). Nadat Elena en Sjoerd allebei met hem gespeeld hadden, begon hij na een paar dagen op een onbewaakt moment opeens tegen Sjoerd te praten!! Vanaf dat moment brabbelt hij van alles in het Setswaans en komt hij ons met een grote lach op zijn gezicht elke morgen verwelkomen. Niets is hier dus onmogelijk, zolang je vertrouwt op de kracht van kinderen.
Zo, dit is volgens ons wel even genoeg als eerste indruk voor jullie over onze eerste week. We kunnen zo nog tien pagina’s vol schrijven met al onze belevenissen, maar deze versie is in ons nog te verschijnen boek te vinden!!
We hopen dat met jullie ook alles goed gaat en dat jullie je net zo fantastisch voelen als wij hier!
Heel veel lieve groetjes en dikke Botswaanse kussen,
Teacher shoot/stuart/short (ja Mia, ook voor deze mensen is Sjoerds naam lastig) en Teacher Elena!
-
03 September 2013 - 19:32
Lara:
Lieve schatten,
Wat fijn en leuk en wauw om jullie eerste verhaal te lezen.. Ik kreeg er zelf kippenvel van!!
Jullie voelen je helemaal op je plek, dat is mij wel duidelijk. Jullie zijn kanjers!!!!!
Heel veel liefs en dikke kussen,
Lara -
03 September 2013 - 19:33
Monique Classens En HELE FAMILIE:
Wat een mooi verhaal zeg!!
Blij te horen dat het goed met jullie gaat.
Geniet van elke minuut en maak de mensen blij.
Groetjes en een serumse kus van ons. -
03 September 2013 - 19:40
Liesan:
Sjoerd en Elena,
Wat leuk om jullie reisverslag te lezen! En over de kippenvelmomenten,
ik heb ze zelf ook ervaren van achter mijn pc! Wat een mooie ervaringen!
Geniet er van samen en ik blijf jullie volgen!
Groetjes Liesan
-
03 September 2013 - 19:50
Hanneke:
Wauwie! Wat een prachtig verhaal! Ik heb er geen andere woorden voor! Geniet!! -
03 September 2013 - 19:51
Jettie, Mathieu En Grote Vriendin Juul!:
Lieverds,
geweldig om te lezen!
We kijken uit naar jullie volgend verslag!
keep up the good work!
Liefs ons -
03 September 2013 - 19:53
Jos Grutters:
Wauw, je krijgt zelf ook wauwmomenten. Fantastisch. Wat zijn jullie daar aan het genieten, met alle emoties erbij.
Houdt dit je hele leven vast. Ik leef mee. -
03 September 2013 - 20:00
Ineke En Guus:
Lieve Sjoerd en Elena,
Wat een indrukken, geweldig het is het zeker waard om alles ooit in een boek te schrijven.
Met spanning wachten we jullie volgende verslag af. Heel veel plezier en mooie ervaringen daar. Xxons
-
03 September 2013 - 20:03
Cindy:
Jeetje!! wauwie wat een verhalen en momenten nu al!!! Geniet er van! En wat een schattige foto's van die kids!
Groetjes uit het kikkerland. Liefs Cindy (jullie oud-studiegenootje) ;) -
03 September 2013 - 20:10
Manou:
Wauw, echt geweldig en herkenbaar.
Ben zelf in Kenia geweest en als ik dit verhaal lees,
voelt het direct weer of ik daar ben!
Doe voorzichtig maar geniet er vooral heel erg van!!
Manou -
03 September 2013 - 20:12
TT:
Ha lieve Sjoerd en Elena,
Wát een geweldig verhaal en ik zie het allemaal zó voor me.
Heerlijk ook om te horen dat het zo goed met jullie gaat en dat jullie hélemaal op jullie plaats zitten.
Wij genieten met jullie mee!! Leuke foto's ook met al die zwarte snoetjes en wat fijn dat ze zóveel van jullie kunnen/mogen leren.
Tot gauw weer!!! XXX -
03 September 2013 - 20:17
Marrigje:
Wauwie wauwie wauwie, wat een super verhaal!
Zoals jullie zien, de ervaringen uit het land van Timon en Pumba zorgen hier ook voor wauw en kippenvelmomenten.
Ben wel benieuwd hoe jullie de interesse gaan krijgen van het slapende kindje, maar dat zullen we vast nog wel lezen :)
Heel veel plezier nog, geniet ervan en ik kijk uit naar de volgende verhalen en foto's!!
Hele dikke kussen -
03 September 2013 - 20:27
Jan:
Ha lieve schatten,
Schitterend verhaal en met de mondelinge toelichting van daarnet is het wel duidelijk; jullie zijn daar helemaal op je plek.Kippenvelmomenten ook hier. De Serowe-kids mogen zich gelukkig prijzen met zo'n stel! Heel veel plezier daar, geniet en ga verder met jullie schitterende werk. Wij zijn trots op jullie.
Hou elkaar goed in de gaten en tot de volgende keer.
Xxxxxxxxx -
03 September 2013 - 20:52
Loes L:
Hoi!
Wauwwauwwauw ook hier kippenvel, laat maar komen die super-verhalen want we want more en zo te zien die lieve snoeten daar ook :) Geniet ervan!
Liefs Loes -
03 September 2013 - 20:58
Petra En Robbert:
Wat is dit genieten! Voor jullie en voor ons...keep them stories coming! Liefs uit Nijmegen -
03 September 2013 - 21:44
Yvonne:
Oooohhhh Wauwwww lieve lieverds!! Wat super heerlijk om te lezen hoe jullie het daar hebben!!!
Ik kijk uit naar jullie volgende geweldige kippenvel verhaal!
En naar 29 september!! ;) Kan ik ook een abonnementje krijgen..??;)
Have fun Toppers!!!
XXXXXX Vonnie -
04 September 2013 - 07:54
Raoul:
Geweldig! Ik volg jullie met belangstelling. -
04 September 2013 - 09:42
Peter:
Heerlijk te lezen, al die verhalen en indrukken. Geniet ervan alsof elke dag een nieuw kado is voor het leven.
Liefs Peter -
04 September 2013 - 09:52
Ans Cornelsen:
Hoi Sjoerd en Elena,
Wat fijn voor jullie dat alles zo goed verloopt. En die kleine prachtige bruine pareltjes, daar smelt je van. Ik herken zoveel van wat jullie vertellen van mijn reis naar Zuid Afrika.
De vriendelijke mensen, zonder opsmuk, heel open en vol humor en warmte. Ook zo'n kerkdienst heb ik mogen ervaren. Inderdaad heel bijzonder. Afrika sluipt binnen in je hart en kruipt onder je huid en raak je nooit meer kwijt. Maar ook een continent met onmens grote problemen. Bedankt dat jullie je willen inzetten voor verdere ontwikkeling van de kinderen in dit prachtige land. De kinderen zijn het zeker waard. Geniet met volle teugen en ik zie jullie volgende verslagen met veel plezier tegemoet.
-
04 September 2013 - 13:11
Marike:
ha Sjoerd en Elena!
wat een mooi verslag! Wat nemen jullie de lezer mooi mee in jullie verhaal. En wat is er een korte tijd veel op jullie afgekomen. Elena: proficiat met je prijs (en Sjoerd ook!)! Ik vind dit een super bekroning op jullie pabo cariere, en vreselijk verdiend. Ik kan me helemaal voorstellen dat je in eerste instantie in jullie nieuwe situatie dit heel anders ontvangt!
Ik hoop nog veel verhalen van jullie te lezen dus....
Hele mooie tijd toegewenst,
-
07 September 2013 - 00:09
Laura:
Wauw!!!! Super!!! Kriebels!!!!
Lekker genieten samen! Toi toi toi!!!!
Xx
Laura
(Bosch bolleke) -
08 September 2013 - 11:30
Linda:
Hey bijna ingeburgerde? afrikaantjes,
Leuk van jullie avonturen te horen!
Elena, nog proficiat met je mooie prijs van student van het jaar, ik ben echt supertrots op mijn nicht en heb het al tegen velen verteld!
Ik kan me voorstellen dat je met hele andere zaken bezig was toen je het hoorde, niettemin vonden wij het fantastisch nieuws.
Wat zullen ze daar blij zijn met jullie komst, 2 mensen vol ideeën voor alle kindjes.
Het zal ook wel geregeld afzien zijn, je bent zo goed gewend aan alle luxe in Nederland.
Heel leuk om jullie verhalen te horen.....
Succes met alles daar!
Lieve groetjes Linda -
08 September 2013 - 12:06
Gertrud Janssen:
Hoi Elena en Sjoerd,
Allereerst van harte gefeliciteerd met het prachtige verslag van de school over jou. Da's niet niks student van 't jaar !! Gisteren hadden we feest van tante Bertha (95 jaar) en ik zat naast je moeder die alles vol trots vertelde over jouw school en dat je naar Botswana bent gegaan met je vriend. Dat ze zo'n mooie dag kreeg net op haar huwelijksdag vond ik heel ontroerend .
Ik zag dat je vriend ook uit Millingen komt, onze Juul heeft ook een meisje uit Millingen misschien kent hij haar wel? Lynn Cillissen ( ze werkt in de weekenden met haar zus Jolijn in 't kruidvat).
Ik heb genoten van 't verslag vanuit Serowe en wens jullie nog heel veel succes daar!
Ik hoop nog veel van jullie te lezen.
Hartelijke groetjes uit Leunen. -
08 September 2013 - 12:15
Daphne:
Ha Sjoerd en Elena!
Wat een ontzettend leuk verhaal om te lezen. Iedere dag weer een nieuw avontuur, nieuwe ontdekkingen... fantastisch! Komt alles ook maar een beetje in de buurt van wat jullie vooraf bedacht hadden? Ben benieuwd naar het volgende verhaal :)
Liefs, Daphne -
09 September 2013 - 21:47
Jerome, Lenka, Jakub En Laura:
Hallo Sjoerd en Elena,
Wat hebben jullie al veel spannende, mooie en emotionele dingen meegemaakt in deze korte tijd. De meeste verhalen zijn erg grappig en mooi om te lezen. Fijn om te horen dat het zo goed met jullie gaat en als ik iets dichter bij jullie was kon ik komen helpen met het in orde maken van jullie huisje. Veel succes hiermee en de groetjes aan alle kindjes.
Groetjes, XXX,
Jerome, Lenka, Jakub en Laura -
15 September 2013 - 20:17
Gert:
Ha Elena en Sjoerd,
wat een heerlijke verhalen, en zo mooi verteld, het is of ik erbij ben.
Naar zo'n mis in de kerk wil ik ook wel. Weet je wat het is, dat jullie het zo ervaren dat Elena
student van het jaar is, maakt dat ze die titel echt verdiend! Gefeliciteerd. Ik heb Mia gesproken en die was
geweldig trots, en terecht. Tot een volgende verhaal, groetjes, Gert.
-
23 December 2013 - 20:43
Ton Van Gageldonk:
Lieve Elena en Sjoerd,
Ik heb me voorgenomen dit kerstreces te gebruiken om jullie verslagen te lezen en zo nu en dan een reactie te plaatsen en het niet over de Putweg te hebben omdat ik denk dat jullie door moeder Mia genoeg bijgepraat worden.
N.a.v. dit verslag: (lleuk geschreven trouwens)
Ik wou dat ik bij de kerkdienst was geweest op zondag, te gek, en ik krijg spontaan de neiging mee te bewegen met deze naturals, zoals ik 't wel eens op TV heb gezien.
Groeten van Ineke
en Ton.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
